Ο Αιώνιος...''Κάτι''.

«Η γκόμενα, πού λές, είχε λυσσάξει γιά μένα μέσα στό φορτηγάκι. Μέχρι πού τράβαγε τό χέρι μου καί τό έβαζε στά βυζιά της καί στό «πράμα» της. Δέν ξέρω όμως γιατί, εμένα κάτι μού έλεγε μέσα μου νά μή πάω μαζί της καί δέν πήγα. Αργότερα έμαθα πώς είχε Βλεννόρροια.»

Είναι ένα απόσπασμα από τήν αφήγηση μιάς ιστορίας-γεγονότος πού υπέστην από   κάποιον  αλήτη  πού προστατευόταν καί εξακολουθεί νά προστατεύεται από... «Κάτι».

Σίγουρα από αφελείς τύπους μπορείς ν’ακούσεις, νά δείς, νά διαπιστώσεις καί νά μάθεις μέ τόν καλύτερο δυνατό τρόπο τά μέσα καί τούς τρόπους πού χρησιμοποιεί αυτό το/ό «Κάτι» γιά νά ελέγχει καί νά διαμορφώνει τίς καταστάσεις καί εντέλει τήν εικόνα τής ζωής τού κάθε ανθρώπου εδώ σ’αυτόν τόν κόσμο, επάνω σ’αυτόν τόν πλανήτη. Δυστυχώς όλοι είμαστε έρμαια στίς διαθέσεις καί στίς προθέσεις αυτού τού «Κάτι». Μπροστά στίς κακές διαθέσεις καί στίς προθέσεις αυτού, παύουν νά έχουν δύναμη καί αξία οποιεσδήποτε  καλές ιδιότητες καί ικανότητες τών ανθρώπων αλλά καί αντίθετα νά ευνοούνται καί συγχρόνως νά προστατεύονται οί ανίκανοι καί οί διεστραμμένοι !

Λίγοι, πολύ λίγοι νομίζω πώς είναι οί άνθρωποι πού έχουν συνειδητοποιήσει ότι τό μεγαλύτερο μέρος τής δραστηριότητας καί τής καλής ή κακής εικόνας τους, μέ τίς ευρύτερες έννοιες αυτών τών τελευταίων λέξεων, εξαρτώνται από αυτό ή ίσως...αυτόν τόν «Κάτι». Ξέρεις πόσες φορές τήν κάθε ημέρα παρεμβαίνει καί διαμορφώνει τήν πορεία καί τήν εξέλιξη τής ζωής τού κάθε ανθρώπου ξεχωριστά, χωρίς βεβαίως νά γίνεται αντιληπτό ή αντιληπτός; Δεκάδες, εκατοντάδες φορές καί μέ χιλιάδες τρόπους !

Επειδή όμως πιστεύω στόν φυσικό νόμο τής αντίθεσης καί τών αντιθέτων, θά έλεγα ότι υπάρχουν καί καλοί «Κάτι».

Σ’εμένα όμως έτυχε ένας «Κάτι» εντελώς διεστραμμένος πού κάνει οτιδήποτε μπορεί προκειμένου νά μέ βασανίζει καί νά μέ κακοποιεί. Μιά παλαιότερα σημειωμένη φράση μου νομίζω ότι αποδίδει μέ τόν καλύτερο καί πιό συμπυκνωμένο τρόπο αυτή τή διαπίστωση.

« Γιά κοίτα τί μού είπε νά κάνω κι’εγώ νόμισα πώς τό σκέφθηκα μόνος μου.»

Μπορεί δηλαδή κάποιος άνθρωπος νά έχει έναν «Κάτι» ό οποίος νά διάκειται ευμενώς πρός αυτόν καί βεβαίως έτσι νά πηγαίνει καλά ή ζωή του. Μπορεί όμως κάποιος άλλος άνθρωπος νά έχει έναν «Κάτι» διεστραμμένο καί κακοποιό καί βεβαίως ή ζωή του νά πηγαίνει από τό κακό στό χειρότερο.

Μεγάλο καί αδιαμφισβήτητο παράδειγμα τής δεύτερης περίπτωσης είμαι εγώ ! Οχι, δέν έχουν καμιά αξία οί καλές ιδιότητες καί κάποιες ίσως ιδιαίτερες ικανότητες τού ανθρώπινου πλάσματος μπροστά στίς προθέσεις καί στίς αποφάσεις ενός κακού «Κάτι». Είναι μιά διαπίστωση πού τήν επαναλαμβάνω καί τήν τονίζω.

Μιά δεύτερη μεγάλη διαπίστωση είναι ότι αυτοί οί κακοί «Κάτι» σχεδόν πάντα συνεργάζονται στενά γιά τή πραγματοποίηση τών κακών γεγονότων στίς ζωές τών άτυχων ή αλλιώς τών προγεγραμμένων ανθρώπων.

Τίς περισσότερες άπ’αυτές τίς συνεργασίες τίς χαρακτηρίζουμε κακές «Συμπτώσεις» κι’εκεί σταματάμε επειδή δέν μπορούμε νά δούμε πιό πέρα ή νά μπούμε πιό βαθειά.

Αν οί έννοιες αποδίδοντο μόνο μέ μιά λέξη ή κάθε μία καί άν αυτές οί λέξεις συνδυάζοντο στή συνέχεια, προκειμένου νά περιγράψουν τή ζωή μου, τότε ή έννοια καί λέξη «Σύμπτωση» συνοδευόμενη από τόν επιθετικό προσδιορισμό «Κακή», θά μπορούσε νά είναι μόνο τό σημείο στήξης «Τελεία». Τελείες πού θά πλημμύριζαν τίς σελίδες μέ τό κείμενο περιγραφής τής ιστορίας τής ζωής μου.

Ο πρώτος καί ό σημαντικότερος σκοπός καί στόχος τού δικού μου «Κάτι», από τίς πρώτες κιόλας στιγμές τής λειτουργίας καί τής δραστηριότητάς μου σάν ανθρώπινο πλάσμα, ήταν νά αδρανοποιήσει, νά αλλοιώσει, μέχρι ακόμα καί νά καταστρέψει όλες τίς ιδιότητες καί ικανότητές μου.

Ισως επειδή μόνο έτσι θά μπορούσε νά παίξει καλά καί κυρίως άφοβα τόν ρόλο του μέσα στό σκηνικό μέ τή ζωή μου.

Σήμερα μπορώ μέ λύπη νά πώ ότι ήδη τό έχει καταφέρει αλλά καί αντίθετα ότι αρκετά συχνά χαίρομαι επειδή έχω έναν τέτοιον εχθρό.

Η σημερινή εικόνα τής ζωής μου δέν είναι καθόλου εναρμονισμένη καί καθόλου ανάλογη μέ τίς ψυχικές καί πνευματικές ιδιότητες καί ικανότητές μου. Δέν υπάρχει καμιά αντιστοιχία. Νά τό πώ καί κάπως αλλιώς;

Είχα τίς ιδιότητες, τίς ικανότητες, τό ταλέντο καί τή φαντασία ενός μεγάλου συνθέτη καί δημιουργού. Θά μπορούσα νά έχω συνθέσει τήν εικόνα μιάς πανέμορφης ζωής τήν οποία θά απολάμβανα πρώτα εγώ, μέ τήν έννοια τής ικανοποίησης τού δημιουργού καί στή συνέχεια όλοι οί συμμετέχοντες σ’αυτή. Ολα όσα όμως μού ψυθίρισε στό δικό μου τό αυτί ό «Κάτι» ήταν παγίδες ! Ναί, ήταν καί συνεχίζουν νά είναι παγίδες καί άντε νά ξεχωρίζω κάθε φορά πότε ψυθιρίζει αυτός καί πότε σκέφτομαι εγώ !

Από πολύ νωρίς στή ζωή μου μού αφαιρέθηκε τό δικαίωμα τής επιλογής τών υλικών γιά τή σύνθεση καί τή δημιουργία τής εικόνας τής ζωής μου. Δυστυχώς όμως δέν υπάρχουν τρόποι γιά νά αποδείξω πώς ή επιλογή τών υλικών δέν ήταν καί εξακολουθεί νά μήν είναι δική μου, αλλά καί ότι ό... «Κάτι» είναι υπαρκτός καί αιώνιος !

Πολλοί τον είπαν «ποτάμι», εγώ τον λέω «Κάτι» και είμαι απόλυτα βέβαιος ότι όλα όσα ανέφερα σε αυτή τη σελίδα, αφού αναγνωσθούν στη συνέχεια θα χαρακτηρισθουν ηλιθιότητες και θα πάνε στον «Ποτάμι», ή αλλιώς… θα τις πάρει κι’ αυτές ό «Κάτι».

Δευτέρα 29  Ιανουαρίου  1996  

Κώστας Α. Κωνστανταρίδης 

Ευτυχώς...χάσανε

                                                                Τό σήμα τής νίκης

Εξακολουθώ να είμαι αρνητικά επηρεασμένος από την πρωτόγονη, αλλά δυστυχώς όχι πρωτόγνωρη, ατμόσφαιρα και κατάσταση πού κυριάρχησε ολόκληρη την προηγούμενη ημέρα πού επιτέλους έφυγε πρίν από μία ώρα. 

Αφορμή στάθηκε ό ποδοσφαιρικός αγώνας μεταξύ των εθνικών ομάδων Γερμανίας και Ελλαδας για την εθνικής σημασίας και βαρύτητας πρόκριση στους…δεν με άφησαν ούτε αυτό να θυμάμαι ! 

Τά αίτια όμως είναι πολύ βαθύτερα και πάρα πολύ καλά κρυμμένα έως αγίως συγκεκαλυμένα από τους, με τη βοήθεια του αόρατου Κτηνοτρόφου, μορφωμένους τιτλούχους αιγοπροβατοβοσκούς με τά πολλά λεφτά, τις ακριβές γραβάτες και τις πολυτελείς καλογυαλισμένες γκλίτσες τους. 

Οί ανά τις εφημερίδες, τά τηλεοπτικά κανάλια και τώρα πλέον στα άπειρα διαδικτυακά μέσα διασκορπισμένοι δημοσιογραφικοί ποδηγέτες βοσκοί των αιγοπροβάτων, ομολογώ ότι έκαναν εξαιρετική δουλειά ! 

Τά… «με το χαμόγελο στα χείλει» φαρισαΐκά καναλοτσοπανόσκυλα,  αρσενικά και θηλυκά - πού σε αυτή την εφιαλτική σε παγκόσμιο επίπεδο χρονική στιγμή και δυστυχώς μιάς μη αναστρέψιμης κοινωνικής πορείας πρός γενική κατάπτωση δύσκολα ξεχωρίζεις τουλάχιστον τις «ψ/σ/π» ιδιότητες των δύο φύλων - νομίζω ότι για μια ακόμα φορά έκαναν άψογα τη δουλειά τους. 

Αυτή τη φορά έριξαν στα πεινασμένα και μουκανίζοντα για άρτο και θεάματα πλήθη τεράστιες ποσότητες ποδοσφαιρικού κουτόχορτου. Ειδικά και πολύ περισσότερο όταν διαπίστωσαν ότι ή εδώ και πάρα πολλούς μήνες τώρα διατροφή τους μέ πολιτικό κουτόχορτο είχε αρχίσει να προκαλεί σοβαρές παρενέργειες, πολλές από τις οποίες οδήγησαν και συνεχίζουν να οδηγούν πολλές ομάδες από αυτά στον ψυχικό και στη συνέχεια στον βίαιο βιολογικό θάνατο. 

Παραφράζω Δημοσθένη (Α’ Ολυνθιακός από Παιανία Αττικής , 384 – 322 π.χ) 

«Δεί δή χρημάτων, αλλά και αιγοπροβάτων, ώ άνδρες Ελληναίοι.» 

Υπάρχουν όμως τέτοιοι άντρες, αλλά και γυναίκες σ’αυτόν τον τόπο σήμερα ; Κάθε φορά πού προσπαθώ να εντοπίσω κάποιον ή κάποια τέτοια για να εμπλουτίσω τη λίστα μου νιώθω μια μεγάλη ποικιλία συμπτωμάτων πού μοιάζουν με αυτά του στερητικού συνδρόμου. Αρρωσταίνω δηλαδή. 

Μού λείπουν οί Ελληνες, ρέ γαμώτο. 

Ο σημερινός Δημοσθένης είναι κυρίως ηλεκτρονικός καί έχει αντικατασταθεί από την ιδιωτική και κρατική τηλεόραση πού επί εικοσιτετραώρου βάσεως παραινεί, αλλά και εξηγεί… «Δεί δή χρημάτων, αλλά και αιγοπροβάτων, ώ άνδρες και γυναίκες Ταλιμπάν». 

Ναι, πλημμύρισε ό τόπος αυτός από ταλιμπάν με ελληνικές ταυτότητες και ναι με τους ανά τον κόσμο ταλιμπάν είμαι ρατσιστής μέχρι το κόκαλο. 

Περιμένοντας λοιπόν τά πλήθη των ταλιμπάν τη «μητέρα των μαχών» όπως τους την ξερνούσαν, εν είδει κρίσης, από νωρίς το πρωί τά κανάλια τους, σχετικά με τον ποδοσφαιρικό αγώνα των κατ’ επίφαση λεγόμενων εθνικών ομάδων Γερμανιστάν – Ελλαδιστάν, βγήκα κι’ εγώ στον κήπο μου για να πάρω λίγο καλοκαιρινό απογευματινό αέρα. Τι το’θελα όμως ό Ελληνας ; 

Το γήπεδο είχε αρχίσει να γεμίζει από νωρίς και ήδη σε τρείς πολυκατοικίες οί τηλεοράσεις ξερνούσαν ασταμάτητα και στη διαπασών πληροφορίες και ρεπορτάζ για την επικείμενη «μητέρα των μαχων», ενώ σε ένα από αυτά μια ομάδα παθιασμένων νεαρών ταλιμπάν είχαν αρχίσει εν χορώ τά τραγούδια εμψύχωσης και υποστήριξης της ομάδας τους, ρίχνοντας μάλιστα και μερικές βομβίδες κρότου λάμψης ! 

Ετοιμαζόντουσαν για μεγάλη γιορτή χαράς πού ίσως να είχε ακόμα και νεκρούς.  

Ε, λοιπόν όσο και αν προσπάθησα δεν μπόρεσα να νιώσω Ελληνας και ευχήθηκα να χάσουνε. 

Αν βρείς καλό στή κόλαση.

                    Αν βρείς καλό στη…κόλαση.

                                                   

Γραμμένο πρίν από αρκετά χρόνια, αλλά απόλυτα επίκαιρο σχετικά με τά τρέχοντα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα.

Απευθύνομαι προς όλους τους ψηφοφόρους αυτής της κόλασης.

                                   Αν βρείς ψωμί στη κόλαση, θα είναι μουχλιασμένο

                                   και το «καλό» πού θές να φάς, με πόνο θα βγεί χεσμένο.

                                   Αν βρείς τυρί στη κόλαση, θα’ναι πάνω σε φάκα

                                   κι’αυτό πού νομίζεις για καλό, είναι κακό…Μαλάκα.

                                   Αν βρείς νερό στη κόλαση, θα’ναι γεμάτο αρμύρα.

                                   άν μού το πείς κι’αυτό καλό, ψυχή έχεις κακομοίρα.

                                   Αν βρείς καλό στη κόλαση, θα είναι του διαβόλου.

                                   χίλια κι’αν θα’χεις τά καλά, θα’ναι καλά του…κώλου.   

Νά ζήσουμε νά μάς θυμόμαστε.