Στη συνέχεια το μυαλό μου ανέτρεξε σε πάρα
πολλά και σημαντικά έως καθοριστικά γεγονότα της μέχρι σήμερα ζωής μου και ό
συνδυασμός τους τόνισε ιδιαίτερα έντονα την τρισδιάστατα προβαλλόμενη εικόνα
τού φαινομένου της «Σύμπτωσης» στην οθόνη της αντίληψής μου ! Ένιωσα παράξενα.
Ένιωσα ακριβώς όπως ό θλιμμένος σκυλάκος πού
φιλοξενείται προσωρινά στην πυλωτή της απέναντι πολυκατοικίας.
Ναι, ξέρω καλά ότι και αυτά τα πλασματάκια
νιώθουν τα ίδια συναισθήματα.
Ένιωσα ότι κάποιο άλλο, κάποιο αόρατο
αφεντικό, πού στη δική μου την περίπτωση και για τη δική μου τη ζωή δεν μοιάζει
με προστάτη, μ’έχει δεμένο με μια διαφορετική αλυσίδα και με πηγαίνει όπου
θέλει αυτός και όποτε θέλει αυτός.
Οι βλέποντες με τις δύο μόνο διαστάσεις, τον
βλέπουν σαν «Σύμπτωση» και τον αποκαλούν «Μοίρα» .
Είδα τα πράγματα της μέχρι σήμερα ζωής μου
λοιπόν από τη θέση τού...σκύλου και αφού πρώτα ξύθηκα και χασμουρήθηκα
τεμπέλικα και μελαγχολικά, έπειτα έκανα ένα... «Φούφφφφ» επάνω σ’αυτή τη σελίδα
και στη συνέχεια έκλεισα τα μάτια μου και έχωσα την αντίληψή μου ανάμεσα στα σημερινά
δεδομένα μου.
