Ο Αιώνιος...''Κάτι''.

«Η γκόμενα, πού λές, είχε λυσσάξει γιά μένα μέσα στό φορτηγάκι. Μέχρι πού τράβαγε τό χέρι μου καί τό έβαζε στά βυζιά της καί στό «πράμα» της. Δέν ξέρω όμως γιατί, εμένα κάτι μού έλεγε μέσα μου νά μή πάω μαζί της καί δέν πήγα. Αργότερα έμαθα πώς είχε Βλεννόρροια.»

Είναι ένα απόσπασμα από τήν αφήγηση μιάς ιστορίας-γεγονότος πού υπέστην από   κάποιον  αλήτη  πού προστατευόταν καί εξακολουθεί νά προστατεύεται από... «Κάτι».

Σίγουρα από αφελείς τύπους μπορείς ν’ακούσεις, νά δείς, νά διαπιστώσεις καί νά μάθεις μέ τόν καλύτερο δυνατό τρόπο τά μέσα καί τούς τρόπους πού χρησιμοποιεί αυτό το/ό «Κάτι» γιά νά ελέγχει καί νά διαμορφώνει τίς καταστάσεις καί εντέλει τήν εικόνα τής ζωής τού κάθε ανθρώπου εδώ σ’αυτόν τόν κόσμο, επάνω σ’αυτόν τόν πλανήτη. Δυστυχώς όλοι είμαστε έρμαια στίς διαθέσεις καί στίς προθέσεις αυτού τού «Κάτι». Μπροστά στίς κακές διαθέσεις καί στίς προθέσεις αυτού, παύουν νά έχουν δύναμη καί αξία οποιεσδήποτε  καλές ιδιότητες καί ικανότητες τών ανθρώπων αλλά καί αντίθετα νά ευνοούνται καί συγχρόνως νά προστατεύονται οί ανίκανοι καί οί διεστραμμένοι !

Λίγοι, πολύ λίγοι νομίζω πώς είναι οί άνθρωποι πού έχουν συνειδητοποιήσει ότι τό μεγαλύτερο μέρος τής δραστηριότητας καί τής καλής ή κακής εικόνας τους, μέ τίς ευρύτερες έννοιες αυτών τών τελευταίων λέξεων, εξαρτώνται από αυτό ή ίσως...αυτόν τόν «Κάτι». Ξέρεις πόσες φορές τήν κάθε ημέρα παρεμβαίνει καί διαμορφώνει τήν πορεία καί τήν εξέλιξη τής ζωής τού κάθε ανθρώπου ξεχωριστά, χωρίς βεβαίως νά γίνεται αντιληπτό ή αντιληπτός; Δεκάδες, εκατοντάδες φορές καί μέ χιλιάδες τρόπους !

Επειδή όμως πιστεύω στόν φυσικό νόμο τής αντίθεσης καί τών αντιθέτων, θά έλεγα ότι υπάρχουν καί καλοί «Κάτι».

Σ’εμένα όμως έτυχε ένας «Κάτι» εντελώς διεστραμμένος πού κάνει οτιδήποτε μπορεί προκειμένου νά μέ βασανίζει καί νά μέ κακοποιεί. Μιά παλαιότερα σημειωμένη φράση μου νομίζω ότι αποδίδει μέ τόν καλύτερο καί πιό συμπυκνωμένο τρόπο αυτή τή διαπίστωση.

« Γιά κοίτα τί μού είπε νά κάνω κι’εγώ νόμισα πώς τό σκέφθηκα μόνος μου.»

Μπορεί δηλαδή κάποιος άνθρωπος νά έχει έναν «Κάτι» ό οποίος νά διάκειται ευμενώς πρός αυτόν καί βεβαίως έτσι νά πηγαίνει καλά ή ζωή του. Μπορεί όμως κάποιος άλλος άνθρωπος νά έχει έναν «Κάτι» διεστραμμένο καί κακοποιό καί βεβαίως ή ζωή του νά πηγαίνει από τό κακό στό χειρότερο.

Μεγάλο καί αδιαμφισβήτητο παράδειγμα τής δεύτερης περίπτωσης είμαι εγώ ! Οχι, δέν έχουν καμιά αξία οί καλές ιδιότητες καί κάποιες ίσως ιδιαίτερες ικανότητες τού ανθρώπινου πλάσματος μπροστά στίς προθέσεις καί στίς αποφάσεις ενός κακού «Κάτι». Είναι μιά διαπίστωση πού τήν επαναλαμβάνω καί τήν τονίζω.

Μιά δεύτερη μεγάλη διαπίστωση είναι ότι αυτοί οί κακοί «Κάτι» σχεδόν πάντα συνεργάζονται στενά γιά τή πραγματοποίηση τών κακών γεγονότων στίς ζωές τών άτυχων ή αλλιώς τών προγεγραμμένων ανθρώπων.

Τίς περισσότερες άπ’αυτές τίς συνεργασίες τίς χαρακτηρίζουμε κακές «Συμπτώσεις» κι’εκεί σταματάμε επειδή δέν μπορούμε νά δούμε πιό πέρα ή νά μπούμε πιό βαθειά.

Αν οί έννοιες αποδίδοντο μόνο μέ μιά λέξη ή κάθε μία καί άν αυτές οί λέξεις συνδυάζοντο στή συνέχεια, προκειμένου νά περιγράψουν τή ζωή μου, τότε ή έννοια καί λέξη «Σύμπτωση» συνοδευόμενη από τόν επιθετικό προσδιορισμό «Κακή», θά μπορούσε νά είναι μόνο τό σημείο στήξης «Τελεία». Τελείες πού θά πλημμύριζαν τίς σελίδες μέ τό κείμενο περιγραφής τής ιστορίας τής ζωής μου.

Ο πρώτος καί ό σημαντικότερος σκοπός καί στόχος τού δικού μου «Κάτι», από τίς πρώτες κιόλας στιγμές τής λειτουργίας καί τής δραστηριότητάς μου σάν ανθρώπινο πλάσμα, ήταν νά αδρανοποιήσει, νά αλλοιώσει, μέχρι ακόμα καί νά καταστρέψει όλες τίς ιδιότητες καί ικανότητές μου.

Ισως επειδή μόνο έτσι θά μπορούσε νά παίξει καλά καί κυρίως άφοβα τόν ρόλο του μέσα στό σκηνικό μέ τή ζωή μου.

Σήμερα μπορώ μέ λύπη νά πώ ότι ήδη τό έχει καταφέρει αλλά καί αντίθετα ότι αρκετά συχνά χαίρομαι επειδή έχω έναν τέτοιον εχθρό.

Η σημερινή εικόνα τής ζωής μου δέν είναι καθόλου εναρμονισμένη καί καθόλου ανάλογη μέ τίς ψυχικές καί πνευματικές ιδιότητες καί ικανότητές μου. Δέν υπάρχει καμιά αντιστοιχία. Νά τό πώ καί κάπως αλλιώς;

Είχα τίς ιδιότητες, τίς ικανότητες, τό ταλέντο καί τή φαντασία ενός μεγάλου συνθέτη καί δημιουργού. Θά μπορούσα νά έχω συνθέσει τήν εικόνα μιάς πανέμορφης ζωής τήν οποία θά απολάμβανα πρώτα εγώ, μέ τήν έννοια τής ικανοποίησης τού δημιουργού καί στή συνέχεια όλοι οί συμμετέχοντες σ’αυτή. Ολα όσα όμως μού ψυθίρισε στό δικό μου τό αυτί ό «Κάτι» ήταν παγίδες ! Ναί, ήταν καί συνεχίζουν νά είναι παγίδες καί άντε νά ξεχωρίζω κάθε φορά πότε ψυθιρίζει αυτός καί πότε σκέφτομαι εγώ !

Από πολύ νωρίς στή ζωή μου μού αφαιρέθηκε τό δικαίωμα τής επιλογής τών υλικών γιά τή σύνθεση καί τή δημιουργία τής εικόνας τής ζωής μου. Δυστυχώς όμως δέν υπάρχουν τρόποι γιά νά αποδείξω πώς ή επιλογή τών υλικών δέν ήταν καί εξακολουθεί νά μήν είναι δική μου, αλλά καί ότι ό... «Κάτι» είναι υπαρκτός καί αιώνιος !

Πολλοί τον είπαν «ποτάμι», εγώ τον λέω «Κάτι» και είμαι απόλυτα βέβαιος ότι όλα όσα ανέφερα σε αυτή τη σελίδα, αφού αναγνωσθούν στη συνέχεια θα χαρακτηρισθουν ηλιθιότητες και θα πάνε στον «Ποτάμι», ή αλλιώς… θα τις πάρει κι’ αυτές ό «Κάτι».

Δευτέρα 29  Ιανουαρίου  1996  

Κώστας Α. Κωνστανταρίδης