Καλά, φαινόταν ότι ή ομάδα της
γειτονιάς μου προηγείτο με τέτοιο σκορ πού στα τελευταία πλέον λεπτά του αγώνα
είχε γίνει σίγουρο ότι ή κούπα τού «2013» θα γινόταν δική της.
Ήδη δέκα λεπτά πριν από τη λήξη
του αγώνα πολλοί θερμόαιμοι οπαδοί είχαν αρχίσει από τα μπαλκόνια/κερκίδες του
γηπέδου / ίσως ή δική μου οδός να είναι πέταλο / να εκτοξεύουν εκκωφαντικές
κροτίδες, πολύχρωμα καπνογόνα και πυροτεχνήματα, ό ένας στον άλλον και μετά
όλοι μαζί μέσα στον αγωνιστικό χώρο/δρόμο.
Αυτό βεβαίως το ξέφρενο κακό
πανηγύρι πού άρχισε μόλις ό διαιτητής χρόνος έληξε τον αγώνα του «2012» ήταν
πρωτόγνωρο, πρωτοφανές και άκρως ανησυχητικό για την μελλοντική εξέλιξη των
φιλάθλων και κυρίως των οπαδών της «Αλλαγής του χρόνου», όπως ονομάζεται σήμερα
αυτό το άθλημα.
Πολύ φοβάμαι ότι την αντίστοιχη
ημέρα της επόμενης χρονιάς, από την χαρά τους θα μπουν μέσα στον αγωνιστικό
χώρο/δρόμο και θα σπάνε και θα καίνε αυτοκίνητα και γιατί όχι ακόμα και τά
σπίτια των μη οπαδών βρίζοντας με τις λέξεις/ευχές… «Ευτυχία», «Ειρήνη», «Αγάπη» και προπαντός
«Υγείαααα»… ρε μαλάκες !
Δυστυχώς την ψυχολογία αυτής της
καθημερινά αυξανόμενης ανθρώπινης (;) μάζας αδυνατώ να την προσεγγίσω και
βεβαίως να την ερμηνεύσω.
Τουλάχιστον αυτή τη στιγμή πού
καταγράφεται ή παρούσα κακή εμπειρία, ομολογώ ότι μού είναι αδύνατον να κλείσω
με ευχές επειδή όλες τους μέσα μου είναι ακόμα πολύ τσαλακωμένες και
κακοποιημένες !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου