Η Πόλη τής Καρδιάς σου

Αναμνήσεις απ' τό... μέλλον ;

Κακό ξενύχτι απόψε.

Η ώρα είναι δυόμιση και οι πόνοι της ψυχής μου αμέτρητοι κι’ αβάσταχτοι.

Τα ηρεμιστικά φάρμακα πού έχω πάρει δεν με πιάνουν.

Μια μόνο λύση υπάρχει για να καταφέρω να ηρεμήσω.

Να σού… μιλήσω.

===============================================================

Έξω απ’ τα τείχη πέρασα της πόλης της καρδιάς σου

πολύχρωμες διαμαντόπετρες στα χρώματα της φωτιάς σου.

Γύρω απ’ τη διαμαντένια σου άρχισα να γυρίζω

δε μ’ ένοιαζε αν θα καώ μ’ αρκούσε να λαμπιρίζω.

Την πύλη σου έψαχνα να βρω με φώς από το φώς σου

φλόγα στις φλόγες σου να μπω, αρκεί να’ μουν δικός σου.