Η τ α ν

Ένας αμόρφωτος ενήλιξ πού βρέθηκε ανάμεσα σε μορφωμένα έως παραμορφωμένα παιδιά.

Ήταν… κατάσταση και θέση πού μοιραία επέφεραν την… Ήτταν !

Τα έβλεπε πού έπαιζαν, πού έκλαιγαν, πού μάλωναν,

πού χλεύαζαν τον γέρο περιττό και έπειτα τού γελούσαν.

Πώς όμως εκείνος να τους πει ότι ποτέ δεν θα μεγάλωναν

και άρα προς το τέλος τους απλώς  θα ξεγλιστρούσαν.

Γέμισε ό κόσμος γέρικα παιδιά εξόχως μορφωμένα

μα στη ψυχή και στη καρδιά δύσκολα αναγνωρίσιμα καθώς παραμορφωμένα.

Τον νίκησαν τον γέροντα πού αθόρυβα ετάφη

όμως τα λίγα του τα αμόρφωτα σέ πέτρινο τάφο γράφτηκαν κι’ ή μνήμη του δεν εχάθη.

Για τα υπέργηρα παιδιά πού τέλειωσαν τόν χρόνο τους και έπρεπε να φύγουν

προτίμησαν τις τσουλήθρες τους πού ίχνη μνήμης δεν κρατούν καί πόνο δεν αφήνουν.