Κυριακή 24 Ιουνίου 2012

Ευτυχώς...χάσανε

                                                                Τό σήμα τής νίκης

Εξακολουθώ να είμαι αρνητικά επηρεασμένος από την πρωτόγονη, αλλά δυστυχώς όχι πρωτόγνωρη, ατμόσφαιρα και κατάσταση πού κυριάρχησε ολόκληρη την προηγούμενη ημέρα πού επιτέλους έφυγε πρίν από μία ώρα. 
Αφορμή στάθηκε ό ποδοσφαιρικός αγώνας μεταξύ των εθνικών ομάδων Γερμανίας και Ελλαδας για την εθνικής σημασίας και βαρύτητας πρόκριση στους…δεν με άφησαν ούτε αυτό να θυμάμαι ! 
Τά αίτια όμως είναι πολύ βαθύτερα και πάρα πολύ καλά κρυμμένα έως αγίως συγκεκαλυμένα από τους, με τη βοήθεια του αόρατου Κτηνοτρόφου, μορφωμένους τιτλούχους αιγοπροβατοβοσκούς με τά πολλά λεφτά, τις ακριβές γραβάτες και τις πολυτελείς καλογυαλισμένες γκλίτσες τους. 
Οί ανά τις εφημερίδες, τά τηλεοπτικά κανάλια και τώρα πλέον στα άπειρα διαδικτυακά μέσα διασκορπισμένοι δημοσιογραφικοί ποδηγέτες βοσκοί των αιγοπροβάτων, ομολογώ ότι έκαναν εξαιρετική δουλειά ! 
Τά… «με το χαμόγελο στα χείλει» φαρισαΐκά καναλοτσοπανόσκυλα,  αρσενικά και θηλυκά - πού σε αυτή την εφιαλτική σε παγκόσμιο επίπεδο χρονική στιγμή και δυστυχώς μιάς μη αναστρέψιμης κοινωνικής πορείας πρός γενική κατάπτωση δύσκολα ξεχωρίζεις τουλάχιστον τις «ψ/σ/π» ιδιότητες των δύο φύλων - νομίζω ότι για μια ακόμα φορά έκαναν άψογα τη δουλειά τους. 
Αυτή τη φορά έριξαν στα πεινασμένα και μουκανίζοντα για άρτο και θεάματα πλήθη τεράστιες ποσότητες ποδοσφαιρικού κουτόχορτου. Ειδικά και πολύ περισσότερο όταν διαπίστωσαν ότι ή εδώ και πάρα πολλούς μήνες τώρα διατροφή τους μέ πολιτικό κουτόχορτο είχε αρχίσει να προκαλεί σοβαρές παρενέργειες, πολλές από τις οποίες οδήγησαν και συνεχίζουν να οδηγούν πολλές ομάδες από αυτά στον ψυχικό και στη συνέχεια στον βίαιο βιολογικό θάνατο. 

Παραφράζω Δημοσθένη (Α’ Ολυνθιακός από Παιανία Αττικής , 384 – 322 π.χ) 
«Δεί δή χρημάτων, αλλά και αιγοπροβάτων, ώ άνδρες Ελληναίοι.» 
Υπάρχουν όμως τέτοιοι άντρες, αλλά και γυναίκες σ’αυτόν τον τόπο σήμερα ; Κάθε φορά πού προσπαθώ να εντοπίσω κάποιον ή κάποια τέτοια για να εμπλουτίσω τη λίστα μου νιώθω μια μεγάλη ποικιλία συμπτωμάτων πού μοιάζουν με αυτά του στερητικού συνδρόμου. Αρρωσταίνω δηλαδή. 
Μού λείπουν οί Ελληνες, ρέ γαμώτο. 
Ο σημερινός Δημοσθένης είναι κυρίως ηλεκτρονικός καί έχει αντικατασταθεί από την ιδιωτική και κρατική τηλεόραση πού επί εικοσιτετραώρου βάσεως παραινεί, αλλά και εξηγεί… «Δεί δή χρημάτων, αλλά και αιγοπροβάτων, ώ άνδρες και γυναίκες Ταλιμπάν». 
Ναι, πλημμύρισε ό τόπος αυτός από ταλιμπάν με ελληνικές ταυτότητες και ναι με τους ανά τον κόσμο ταλιμπάν είμαι ρατσιστής μέχρι το κόκαλο. 
Περιμένοντας λοιπόν τά πλήθη των ταλιμπάν τη «μητέρα των μαχών» όπως τους την ξερνούσαν, εν είδει κρίσης, από νωρίς το πρωί τά κανάλια τους, σχετικά με τον ποδοσφαιρικό αγώνα των κατ’ επίφαση λεγόμενων εθνικών ομάδων Γερμανιστάν – Ελλαδιστάν, βγήκα κι’ εγώ στον κήπο μου για να πάρω λίγο καλοκαιρινό απογευματινό αέρα. Τι το’θελα όμως ό Ελληνας ; 
Το γήπεδο είχε αρχίσει να γεμίζει από νωρίς και ήδη σε τρείς πολυκατοικίες οί τηλεοράσεις ξερνούσαν ασταμάτητα και στη διαπασών πληροφορίες και ρεπορτάζ για την επικείμενη «μητέρα των μαχων», ενώ σε ένα από αυτά μια ομάδα παθιασμένων νεαρών ταλιμπάν είχαν αρχίσει εν χορώ τά τραγούδια εμψύχωσης και υποστήριξης της ομάδας τους, ρίχνοντας μάλιστα και μερικές βομβίδες κρότου λάμψης ! 
Ετοιμαζόντουσαν για μεγάλη γιορτή χαράς πού ίσως να είχε ακόμα και νεκρούς.  
Ε, λοιπόν όσο και αν προσπάθησα δεν μπόρεσα να νιώσω Ελληνας και ευχήθηκα να χάσουνε. 




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου