Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2012

Α φ ι ξ ι ς



Μόλις γεννήθηκε άρχισε να κλαίει καί άπλωσε τά χεράκια του προς τά πάνω, λές και ήθελε να πιάσει τον ουρανό.

Ολοι νόμισαν πώς χαιρετούσε τον κόσμο στον οποίον μόλις είχε φθάσει και έκλαιγε από χαρά.

Κανείς ποτέ δεν σκέφθηκε ότι αποχαιρετούσε τους δικούς του εκεί…επάνω και το κλάμα του ήταν της λύπης.

Κατάταξη ή μετάταξη άραγε ;   


2 σχόλια:

  1. Μά ή ενσάρκωση αποτελεί προΰπόθεση καί κίνητρο γιά τήν παραγωγή καί διατύπωση τής ανωτέρω σκέψης μου.
    Καλή μου Δέσποινα σέ ευχαριστώ γιά τήν τιμή πού μού κάνεις παρακολουθώντας τό "τρελό" μπλόκ μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή